Ook vandaag niet helemaal mogelijk de rijstroken op de provinciale weg te vermijden. Maar eerst een leuk dorpje, waar zomaar elk moment een moord zou kunnen gebeuren ondanks dat dit South Yorkshire is, en niet Midsummer... En een mooi stuk langs een kanaal, waar van alles rondvloog en liep, waaronder kwartels, fazanten, eenden met jongen, goudvinken, zwanen, etc.
Soms paste mijn fiets met bagage maar net tussen de poortjes door. En wat begon als een redelijk pad veranderde in een smal strookje bobbelend asfalt dat nauwelijks nog een pad genoemd mocht worden. Hoort allemaal bij het avontuur. Een rotonde nadert. Dan staat er soms doodleuk vlak voor de rotonde “bike lane ends”, en mag je zelf uitzoeken hoe je naar de overkant komt. De ene keer doe ik het in tweeën linksom, soms is als je rechtsaf moet, de optie om de korte weg te nemen beter. (Denk Engeland, links rijden, rotonde met de klok mee.) Ik maakte daar tot nu toe geen foto’s van, want het is gewoon opletten geblazen.
Het vliegtuigmuseum in Doncaster zou mijn lunchstop zijn. Een stop was het wel, maar geen lunch te krijgen. En ik had second breakfast ook al overgeslagen… Qua vliegtuigmuseum moet ik zeggen, ik heb betere gezien. Wel heel aardige vrijwilligers. Snel door, en dan maar onderweg iets scoren. Ken je dat, alle winkels zitten dan aan de andere kant van de drukke weg met een hek in het midden. Dan maar bij de Spar annex benzinestation een yoghurt en een rol HobNob’s. Uiteindelijk pas in Rotherham een cappuccino gescoord.
Sheffield binnenfietsend ontgaat je de staalindustrie niet, al is het lang niet meer wat het geweest is. Misschien zie ik daar morgen nog wat meer van. En als er geen plaats is voor een brede snelweg, leg je er toch twee op elkaar?
Het klimmen onderweg ging goed, zolang je vaart hebt is 4% te doen. Maar op het laatst deed mijn 1e versnelling moeilijk, en kon ik toch een paar keer lopen. Ook omdat ik best moe was. Maar de b&b gevonden, en de douche was heerlijk. Een halve liter thee en twee crackers met boter en jam later (uitgestelde second breakfast) was ik weer het mannetje, op tijd om “superhost” Beverly te begroeten.
Nu tijd om over avondeten en de dag van morgen te gaan nadenken.



Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je reactie! Heb je je naam eronder gezet? Groetjes Alfred