Kaartje

zaterdag 28 mei 2022

Liverpool - voetbalstad aan de Mersey

Gisteravond kreeg ik het even benauwd, het leek uit de online informatie dat er zondag geen veerboten zouden varen naar Birkenhead, het stadsdeel aan de overkant. Dan zouden alternatieven zijn om de trein te nemen of ….

Door de tunnel van 5 km te fietsen. Op bepaalde tijden mag dat, m.n. zondag vóór 8 uur. Zou wel spectaculair zijn, maar ik zat er toch even mee. Lang verhaal kort, de veerboten gaan wel. Door deze wakeups, ook van het dure extra dagje hotel, probeer ik nu wat verder vooruit te plannen.

De rest van de dag lekker door de stad gelopen, muzeumpje hier, cathedraaltje daar, kortom ik vermaak me wel. En overal kom je voetbalsupporters tegen. De wedstrijd moet nog beginnen, maar enkele straten liggen al bezaaid met flessen en blik, en vele lopen met een sixpack of een plastic tas. En wat een ongelofelijke hoeveelheid veel- en veel te dikke wijven op straat!

Ik ga zo de tv maar eens aanzetten. Lijkt me veiliger, en ik ben best wel moe dus ik weet niet of ik het eind ga meemaken. 

Naschrift: niks tv, alles achter de betaalmuur. Wel op de iPad via YouTube. Toch de 2e helft in een kroegje wezen kijken. Helaas verloor Liverpool, ik had het gejuich wel mee willen maken.


Manchester - Liverpool

Het was weer een redelijke kluif vandaag, bijna 60 km. Ik voel mijn armpjes en beentjes wel. De route was gepland via de National Cycle Route 62. Deze maakt deel uit van the Trans Pennine Trail,

dat de Noordzeekust met de Ierse Zeekust verbindt. Dit is een soort lokale variant van het Pieterpad, zeer populair bij Britse wandelaars, fietsers en ruiters. Het houdt zoveel mogelijk de vrije (fiets)paden aan. Daar zitten heel mooie stukken bij, en ook fiets je zo nu en dan achter een fabriek langs tussen twee hekken, terwijl je denkt wat heb ik nu onder mijn schoen zitten… Het pad varieert van drie meter breed asfalt via gravelpad en klei, tot 10 cm gruis tussen de nodige brandnetels door. Het pad liep langs het kanaal tussen Manchester naar Liverpool en langs de Mersey rivier. Prachtig om langs te fietsen. Een straffe wind, dus ik had mijn regenjack weer aan als windstopper, en oordoppen in tegen de continue ruis.

Een koffiekar op precies de goede plaats voor mijn “second breakfast”, en later een plekje uit de wind voor een picknicklunch, helemaal goed. De hindernissen bestonden uit een paar trappen vandaag. Ik was dit keer niet zo verbaasd, omdat ik het had gezien bij het plannen. Gelukkig hoefde ik alleen trap af. De treden waren precies een fiets lang, en niet te hoog, dus de bagage kon er gewoon op blijven.

Rond 15.00 uur reed ik Liverpool binnen. Een vlekkeloze rit! Ik vond al snel mijn hotel, Liverpool Inn. Tenminste, dat dacht ik. Mijn fiets aan het hek vastgezet, alles mee naar binnen, en naar de receptie. Daar zaten een paar mannen in de lobby wat vreemd te kijken. Ik vroeg of ik kon inchecken. Nee, meneer, dit hotel is alleen voor vluchtelingen. Hè? Oké dan… Dus ik vroeg waar komen die vluchtelingen vandaan. Uit Iran, Irak, Syrië, noem maar op, de meeste via Duitsland en Frankrijk. Maar verderop aan de overkant zit nog een hotel dat ook zo heet. Aha! De nummering was ook niet echt aanwezig, dus ik was puur op de naam afgegaan.

Uiteindelijk toch gevonden. Ik besloot om een nacht bij te boeken, want één dagje Liverpool is niet genoeg en ik moet ook even bij kunnen komen. Nou, dat werd de hoofdprijs. Of toch een flink deel van de straatprijs in ieder geval. Blijkt er zondag een Home coming parade te zijn voor de lokale voetbalclub… alle airbnb- en hotelprijzen door het dak… Ondanks de hoge prijs was hier een nacht bijboeken toch de beste optie. Oh, well, hey ho en ladida.

Nu maar eens een rondje lopen. Wat een kermis, echt ingesteld op toeristen. McDonalds, etc. en legio kroegen met bakken herrie en veel bierdrinkers. Nee waar moet je zijn in Liverpool als muziekliefhebber: The Cavern Club. In begin jaren 60, net voor mijn geboorte, hadden de Beatles daar hun eerste optredens. Het concept is daar doordeweeks dat er bijna doorlopend muziek is, en je soms gratis, soms voor een entreeprijs naar binnen kunt en een biertje pakken en naar de muziek luisteren. Het was een lekker sfeertje, ondanks of dankzij het nog redelijk vroege uur.

Een paar “hen parties”, redelijk wat oudere jongeren en de nodige toeristen. Eerst trad een solist met versterkte accoustische gitaar op, en daarna een driemansband die The Grey Twins heette. De drummer was kaal, dus die telde zeker niet mee, en die andere twee leken niet op elkaar. Nou ja, heel lekker neergezet sfeertje, Beatle covers afgewisseld met Brit pop nummers van o.a. Robbie Williams, Amy Winehouse, etc. Er waren maar twee nummers of zo die ik niet kende. En weer een bucketlist dingetje afgevinkt!

Toen moest ik nog eten… dat werd dan maar een Whopper. De meneer van een Italiaans restaurant maakte speciaal voor mij cappuccino to go, want bij de Italiaan hebben ze goede koffie. Op de terugweg even een ontbijtje gescoord bij de Tesco Express, de lokale AH To Go zeg maar. Sandwich, banaan, yoghurtje en een sinaasappelsap, daar kan ik wel mee toe tot Second Breakfast.

De fiets staat inmiddels niet meer op straat aan een lantaarnpaal, maar gewoon binnen in het rommelhok. De nachtportier vond het geen probleem. Had hij ook even iets te doen. Of ik voetbalfan ben? vroeg hij. Nee, niet echt, ik kijk het wel, maar… Nou, zondag loopt hier 300.000 man door de stad, zorg dat je dan niet naar de Docks gaat, want dan kom je niet meer weg.

Liverpool fc-parade

Bootje varen - Harwich - Hoek van Holland - thuis

Gisteren op de boot had ik nog geen zin om de boel hier in het blog af te sluiten. Ik zat er in mijn gedachten nog middenin. Nu ben ik wakke...