Kaartje

dinsdag 14 juni 2022

Stanford Dingley - Guildford

Nog even over gisteravond. Om iets te eten, moest ik nog even op de fiets stappen, want de pub waar ik logeerde, was dicht. Ik had een restaurant op Google maps gevonden, The Pot Kiln. Zag er goed uit. Na een kwartieertje fietsen, waarvan de laatste 5 minuten steil bergop in mijn gewone kleren, kwam ik met druppelend voorhoofd bij het restaurant aan. Helaas bleken ze 'fully booked'. Tja, dat kan ook nog... De enige andere optie was doorfietsen naar The Royal Oak. Die had ik ook al gespot, en de man achter de tapkast zei: One mile further, you can't  miss it. Nou, op de fiets wilde ik het ook niet missen, dus de navigatie te hulp geroepen. Met Google maps in de ene, en de Garmin in de andere, koers geplot. Gevonden, en lekker gegeten.  Ik was wezen kijken naar een mandela aan de muur van 1 m doorsnede. Mijn schoonvader maakte die van gevouwen theezakjes / omhulsels, dus mijn oog werd hierdoor gevangen. Weer terug op mijn plaats, vroeg mijn buurman, een oudere man, wat het voor ding was. Ik vertelde dat het een print was met veel details als mensen, honden en flessen, waarschijnlijk had het iets met deze pub van doen. En zo raakten we aan de praat. Hij bleek lang in Canada gewoond te hebben, en had daar nog een zoon en dochter, en één dochter in de UK.

Het terugfietsen was weer een nieuwe ervaring. De zon was bijna onder en zette de omgeving in een prachtige gloed. De temperatuur was al flink gedaald, en de wind gaan liggen. Wat een rust! Onderweg stak er ineens een hert of ree over. Gelukkig was de route nu vlakker en bergaf dus ik kon na nog een kop oploskoffie langzamerhand mijn mandje in.
Vanmorgen voor het eerst genoten van het Full English Breakfast. Eerder had ik er gewoon niet de maag voor (is dat wel een Nederlandse uitdrukking?). Smaakte prima, en er werd op mijn verzoek een muziekje aangezet, ik was toch de enige op dit uur.
Onderweg weer genoten van het fietsen. Kort na mijn vertrek zag ik vlakbij een paar Red Kites, en bleef even staan kijken. Op dat moment kwam er ineens een zwerm bijen al druk zoemend over mijn hoofd. Ook weer bijzonder!
De routeplanner-software had per ongeluk op 'lopen' i.p.v. 'fietsen' gestaan dus ik kreeg wel een paar verrassende paadjes voorgeschoteld.  Maakt niet uit, brandnetels en bramentakken uit de weg geruimd, wel een beetje opgepast dat die troep niet onder mijn banden terecht komt, en door langs de akker. Fietsen ging inderdaad niet, maar omrijden had ik geen zin in. Maar gokken dat ik aan de andere kant weer van de akker op de weg kon komen. Dit lukte inderdaad. En zo ging het nog een paar keer met verscholen paden waarvan ik betwijfel of de lokale politie die wel zou weten te vinden. Ook zat er weer zo'n 8-9 km langs een kanaal bij, met alleen aan het eind een sluis.
Rond 16.30 uur kwam ik in Guildford, en een van de dingen die ik in Engeland wilde doen, was een bezoek brengen aan de muziekwinkel Andertons. Bezweet en dorstig stond ik daar voor de deur. Toch maar naar binnen, en uitgebreid rondgekeken. Ook enkele fuzz pedalen uitgeprobeerd, met mijn eigen reisgitaar en een Squier classic vibe Telecaster. Een van de personeelsleden bleek ook een fietser, en vond mijn reisgitaar erg grappig. Vandaag nog niets gekocht. Morgen ga ik Guildford wat beter bekijken en dan koop ik in ieder geval wat t-shirts.
Verder naar het hotel, en net als vaak, zat het venijn weer in de staart, met nog een paar flinke klimmen. Ingecheckt, fiets gestald en even plonzen in het zwembad en de jacuzzi.
Omgekleed en een hapje gegeten in het restaurant van het hotel met een biertje erbij, en nu echt wel moe, op een bankje op een grasveld in de laatste zon. Weer een mooie dag!

Bootje varen - Harwich - Hoek van Holland - thuis

Gisteren op de boot had ik nog geen zin om de boel hier in het blog af te sluiten. Ik zat er in mijn gedachten nog middenin. Nu ben ik wakke...